ons. Het lijkt dat je de microbe nu voor goed te pakken hebt, hoe moeten we je passie voor het biken zien?
Ik heb in mijn jeugd altijd topsport gedaan. Als jonge
gast heb ik geleerd van mijn vader dat je moet leven voor je sport als je er goed wil in zijn. Dat deed ik dus ook en de resultaten waren er naar. Het is een periode waar ik toch fier op ben.Ik heb uiteindelijk veel mooie momenten beleefd en spannende kampioenschappen gewonnen zowel in veldlopen als 800m. Veel blessures en beginnen werken op mijn 18 jaar deden me uiteindelijk de spikes aan de haak hangen.
Eind 2012 wou ik terug beginnen lopen. ik wou na jaren van
krachtsporten terug conditie opbouwen. Ik voelde me te loch en vond dat ik te snel buiten adem was. Spijtig genoeg was lopen geen optie want bij verhoogde intensiteit kreeg ik last van mijn kuit. Aangezien ik dus beperkt was tot traag joggen zocht ik iets waar ik me kon in uitleven. Mijn vader heeft me toen zijn MTB gegeven en toen is het vrij snel gegaan.
Mijn eerste keer heb ik slechts 10km gedaan in de sneeuw maar ik verlangde naar meer en beter! Mijn vrouw heeft me toen voorgesteld om een nieuwe MTB te kopen en me aan te sluiten bij een club. Gelukkig ben ik dan bij jullie terecht gekomen. We zijn nu een jaar en
half verder en de passie groeit nog steeds. Het plezier dat ik met fietsen heb, heb ik nog in geen enkele andere sport beleefd.
Je bent een zeer regelmatige toertochter maar nam eveneens al deel aan enkele WVZ crossen en een XC MTB wedstrijd te Lichtaart. Wat vindt je nu persoonlijk het leukste om te doen?
XC MTB! Ik hou niet van de loop passages. Geef me maar een snel parcours waar ik met het groot verzet kan knallen. Bij extreem veel modder is de fun er wat af voor mij. Ik hou van snel en krachtig!
Lichtaart was echter ver van snel te noemen…voor mij :D. De rest heeft daar goed gereden. Maar ja het was dan ook mijn eerste wedstrijd, de vorm was toen ook niet geweldig, zwaar deelnemersveld, bandendruk stond op 2,5 bar :P Ik wist direct dat ik nog veel te leren had en vooral trainen! Gelukkig train ik vaak met experten die me met plezier helpen. Waarvoor dank!
De WVZ cross bij ons in het Bloso domein vond ik geweldig. Het was een ideaal parcours en kwa modder viel het toen heel goed mee. Ik was toen ook behoorlijk tevreden over mijn resultaat.
Je liet al eens onder de ploegmaats je ambities omtrent het marathon vallen. Dit seizoen al bepaalde
wedstrijden met rood aangestipt waar je deze fantastische discipline voor heteerst wilt gaan proeven? Wat zijn je ambities hier op langere termijn?
Ik ga me dit jaar naast de toertochten vooral toeleggen op XC wedstrijden. Relatief kort en krachtig. Ik heb het gevoel dat ik dit al aankan. Ik heb vorige week meegedaan aan de Wallonia cup in Dinant maar door het lange aanschuiven bij de inschrijving was de passie wat weg. Na een relatief rustige start op een lange helling begon ik op gang te komen en toen “mijn strook” er aankwam viel ik plat. Ik was zeer zwaar ontgoocheld. Gelukkig heb ik mijn MTB dan toch niet in de Lesse gegooid :D Tja it’s part of life en zeker bij MTB life. Na mijn verlof wil ik eerst terug een paar toertochten rijden voor ik terug een wedstrijd meedoe.
Voor Marathons heb je, denk ik, nog meer ervaring nodig en een zeer goede conditie. Mijn conditie laat nog wat te wensen over maar ik ben er wel mee bezig. Ik hoop van toch één marathon te doen maar dan meer aan het einde van het seizoen. De kers op de taart hopelijk. Welke deze wordt weet ik nog niet. Ik moet even kijken met de ervaren rotten welke de moeite waard zijn op dat moment.
Uiteindelijk zal het hoofdzakelijk bij toertochten blijven omdat dit het leukste is. Mijn week is niet compleet zonder de zondagse rit met de ploeg en in de namiddag vechten tegen de slaap terwijl ik naar de koers kijk.
Ik ben uiteindelijk al 33 en ik besef ondanks mijn competitie drang dat ik geen al te grote ambities meer moet hebben.